သဘာဝ နည္းက် ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရး စနစ္

ေအာ္ဂဲနစ္ စနစ္ ဟူသည္ သဘာဝ ပတ္ ဝန္းက်င္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ ေနေသာ စီမံ ခန္႔ခြဲမႈ စနစ္ တစ္ခု ျဖစ္ၿပီး၊ ဤ စနစ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း
ျဖင့္၊ သဘာဝ ေဂဟစနစ္ ကို ပိုမို တိုးတက္ ေကာင္း မြန္ေစေသာ ဇီဝ မ်ိဳးစိတ္မ်ား ပြားမ်ားေစျခင္း၊ ဇီဝ ျဖစ္စဥ္ ရွင္သန္ ေစျခင္းႏွင့္ ေျမ
ဆီလႊာ ၏ ႐ုပ္ ဂုဏ္ သတၲိ၊ ဓာတ္ဂုဏ္ သတၲိမ်ား ပိုမို ျမင့္မား လာေစျခင္း၊ ေျမသားႏွင့္ ေျမ ဆီလႊာ ကို အမွီ သဟဲ ျပဳ၍ အျပန္ အလွန္
ေကာင္းက်ိဳး ျပဳေစၿပီး၊ လူသား တို႔၏ က်န္းမာေရး အတြက္ အ ေထာက္ အကူ ျပဳ ေစမည့္ လယ္ယာ သီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳး ျခင္းႏွင့္ အစာ အာ
ဟာရ ထုတ္လုပ္ျခင္း စနစ္မ်ား ကိုပါ ရည္ၫႊန္း သည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ႏိုင္ငံ တကာတြင္ ေအာ္ဂဲနစ္ စနစ္ က်င့္သံုး ၾကသည္ မွာ တစ္ေနရာႏွင့္ တစ္ေနရာ မတူ ၾကေသာ္လည္း ေယဘုယ် အားျဖင့္ တူညီေသာ
အခ်က္မ်ား ရွိသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ၄င္းတို႔မွာ ေကာင္းမြန္ေသာ ေျမဆီလႊာ ေရြးခ်ယ္ျခင္း၊ ဓာတု ေဆးဝါး လံုးဝ အသံုး မျပဳျခင္း၊ သဘာဝ
ပစၥည္း မ်ားျဖင့္ သာ ေျမဆီလႊာ ကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ ေရွာက္ျခင္း၊ အသံုးျပဳ သီးႏွံ မ်ိဳးႏွင့္ အရည္ အေသြး ေကာင္းမြန္ျခင္း၊ အင္းဆက္ ပိုး
မႊားမ်ား၊ အပင္ ေရာဂါမ်ားႏွင့္ ေပါင္းပင္မ်ား ႏွိမ္ႏွင္းရာတြင္ ဇီဝ နည္း ပညာျဖင့္ ကာကြယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ စိုက္ခင္း ေျမေနရာ၊ ေရ ရရွိမႈ သို
ေလွာင္ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး ႏွင့္ ေဈးကြက္ စသည္ တို႔ကို စနစ္ တက် သတ္မွတ္ ထားျခင္းတို႔ ပါဝင္သည္။

ပထမ အခ်က္ အေနျဖင့္ ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳး ေရးတြင္ ေျမဆီလႊာႏွင့္ ေျမ အမ်ိဳးအစား သည္ အေရးႀကီးေသာ အပိုင္းမွ ပါဝင္သည္။ ေျမဆီ
လႊာ ဖြဲ႔စည္းမႈ (႐ုပ္ဂုဏ္ သတၲိ) ေျမခ်ဥ္ ငန္ဓာတ္ (pH)ႏွင့္ အာဟာရ ဓာတ္ ပါဝင္မႈ (ဓာတ္ဂုဏ္သတၲိ) တို႔ကို စစ္ ေဆး လုပ္ေဆာင္ ရ
မည္ျဖစ္သည္။

ေျမဆီလႊာတြင္ ဖြဲ႔စည္းမႈ မတူၾကေသာ သဲႏုန္းေျမ၊ ေျမေစးႏုန္းေျမ၊ သဲ ေျမ ေစးႏႈန္းေျမဟု ေတြ႔ ရၿပီး အပင္မ်ား အတြက္ ေျမသား ထူၿပီး
ေရ စိမ့္ဝင္ လြယ္သည့္ သဲႏုန္းေျမႏွင့္ ေျမေစးႏုန္းေျမ မ်ားကို ေရြးခ်ယ္ သင့္သည္။ မွ်တသည့္ ခ်ဥ္ငန္ဓာတ္ pH7 ရွိ ေျမတြင္ အာဟာရ
ဓာတ္ ေပ်ာ္ဝင္ လြယ္ေစသည္။

pH မ်ားလြန္းလွ်င္ ကန္႔မႈန္႔ျဖင့္ ထိန္းညႇိ ေပးႏိုင္ၿပီး pH နည္းလြန္းလွ်င္ ထံုးထည့္ ေပးျခင္းျဖင့္ ျပဳျပင္ ႏိုင္ေပသည္။ ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရး
တြင္ ဓာတု ဓာတ္ေျမ ဩဇာ၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ ေပါင္းသတ္ ေဆး လံုးဝ အသံုး မျပဳ ရပါ။ ဓာတု ေဆးဝါး မ်ားသည္ သီးႏွံစိုက္ေတာင္သူမ်ား
၏ က်န္းမာေရး ကို ထိခိုက္ ႐ံုသာ မက ပတ္ဝန္းက်င္ ညစ္ညမ္းမႈ ကိုပါ ျဖစ္ေစသည္။ ေနာက္ ထပ္ အက်ိဳး ဆက္ အျဖစ္ သီးႏွံ မ်ားတြင္
ဓာတ္ၾကြင္း ပါဝင္မႈ မ်ားေၾကာင့္ လူႏွင့္ လူ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ အတြက္ ထိခိုက္ မႈျဖစ္ေစ သျဖင့္ ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရး စနစ္တြင္ ဓာတုေဆး
ဝါးမ်ား လံုးဝ အသံုး မျပဳရ ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိ ရသည္။

ေျမဆီလႊာ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ ေရွာက္ ျခင္းသည္ ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရး စနစ္တြင္ အဓိက က်ေပသည္။ စိုက္ခင္း ႀကီးမ်ားတြင္ ႀကီးမား
ေသာ ထြန္စက္ ႀကီးမ်ား၊ ေရသြင္း လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား၊ ဓာတ္ေျမ ဩဇာႏွင့္ ပိုးသတ္ေဆး သံုးစြဲျခင္းမ်ား၊ သီးႏွံ တစ္မ်ိဳးတည္း ကို စိုက္ျခင္း
တို႔ သည္လည္း ေျမဆီလႊာ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ ညံ့ဖ်င္း ေစသည္။

အထူး သျဖင့္ ေျမဆီလႊာ ဆားေပါက္ျခင္း တိုက္စား ခံရျခင္း ေရဝပ္ျခင္း ေရထုတ္ရန္ ခက္ခဲျခင္း မူလ ေျမဆီ ညံ့ဖ်င္းျခင္း ေျမခ်ဥ္ေပါက္
ျခင္း ေျမေဆြး ဓာတ္နည္းျခင္း အစိုဓာတ္မထိန္းႏိုင္ ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထရွိသည္။ ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ သဘာဝ ေျမဩဇာႏွင့္
ဇီဝေျမ ဩဇာမ်ား အသံုးျပဳ၍ ေျမဆီလႊာ ထိန္းသိမ္း ျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ ၾကသည္။

သဘာဝ ေျမဩဇာမွာ လူတို ႔စြန္႔ပစ္ေသာ အမိႈက္မ်ားကို ေဆြးေျမ့ ေစျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေသာ အပင္၏ က်န္ေသာ အစိတ္ အပိုင္း မ်ားကို ေျမ
ဩဇာ အျဖစ္ ျပန္သံုးျခင္း တို႔ျဖစ္ၿပီး သက္ရွိ မ်ားျဖစ္ေသာ အပင္ႏွင့္ တိရိစၦာန္ မ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ႏြားေခ်း ၾကက္ေခ်း လင္းႏို႔ေခ်း၊
ငွက္ေခ်း၊ ေကာက္႐ိုး၊ ေျမပဲ႐ိုး၊ ပဲဖတ္ ႏွမ္းဖတ္ အ႐ိုးမႈန္႔ စသည္တို႔ကို အသံုးျပဳျခင္းတို႔ ပါဝင္သည္။ လူတို႔၏ အညစ္အေၾကး (မိလႅာ)မ်ား
ျဖင့္ သံုးစြဲစိုက္ပ်ိဳးျခင္း မျပဳရပါ။

ဇီဝေျမဩဇာမွာ ေရေက်ာက္ခက္ ထ႐ိုင္ခိုဒါးမား(ကပ္ပါးမိႈ) အီးအမ္ (အက်ိဳးျပဳ အဏုဇီဝပိုး) ႐ိုင္ဇိုဘီယမ္(ပဲျမစ္ဖုေျမဩဇာ) မီးဖိုေခ်ာင္သံုး စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမွ ထြက္ရွိေသာအရည္ တီက်စ္စာခဲ စသည္တို႔ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ သဘာဝ ေျမဩဇာ ႏွင့္ ဇီဝေျမဩဇာမ်ားကို အသံုးျပဳျခင္း
အားျဖင့္

၁။ စိုက္ပ်ိဳးေျမတြင္ ေစးေသာေျမကိုမြေစၿပီး ဖြယ္ေသာေျမကို ေစးေစသည္။
၂။ အစိုဓာတ္ႏွင့္ အပူခ်ိန္ကို ထိန္းညႇိေပးေစသည္။
၃။ ေျမခ်ဥ္ငန္ဓာတ္ (pH) ကို သမမွ်တေစသည္။
၄။ ေျမဆီလႊာအတြင္း အာဟာရဓာတ္ပ်က္စီး ဆံုး႐ံႈးမႈမ်ားကို ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ေပးသည္။
၅။ အဓိက အာဟာရဓာတ္ (N,P,K) ပါဝင္ၿပီး အပင္ႀကီးထြားသန္မာေစ သည္။
၆။ အနည္းလို အာဟာရဓာတ္ မ်ားကိုပါ ျဖည့္တင္းေပးႏိုင္ၿပီး အထြက္ ႏႈန္း ေကာင္းလာေစသည္။
၇။ ေျမဆီလႊာမွ အာဟာရဓာတ္ စုပ္ယူမႈအားေကာင္းၿပီး အသီးအရြက္ ႀကီးထြားေအာင္ ျမင္ေစသည္။

ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရး တြင္ သီးႏွံမ်ိဳးႏွင့္ အရည္ အေသြး သည္လည္း အေရးႀကီး ေပသည္။ ပိုးမႊား ေရာဂါ ခံ ႏိုင္ရည္ ရွိေသာ မ်ိဳးေကာင္း
မ်ား ေရြးခ်ယ္ သင့္ၿပီး (၃) ႏွစ္ေက်ာ္ လြန္ေသာ မ်ိဳးမ်ား ျပန္သံုးျခင္း၊ ေခတ္မီ နည္း အရ မ်ိဳး႐ိုး ဗီဇ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ထားေသာ စပ္မ်ိဳးမ်ား
အသံုး မျပဳရပါ။ သီးႏွံ တစ္မ်ိဳး တည္းကို ထပ္ တလဲလဲ စိုက္ပ်ိဳးျခင္း မလုပ္ဘဲ၊ အလွည့္က် သီးညႇပ္၊ သီးလွည့္ စိုက္ပ်ိဳး ျခင္း ျပဳလုပ္ ရမည္
ျဖစ္သည္။

ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ၌ အင္းဆက္ ပိုးမႊားမ်ား၊ အပင္ ေရာဂါမ်ား၊ ေပါင္းပင္မ်ား ႏွိမ္ႏွင္း ရာတြင္ ဇီဝ နည္း ပညာျဖင့္ ကာကြယ္ ထိန္းခ်ဳပ္
ျခင္း ျပဳလုပ္ သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အင္း ဆက္ ပိုးမႊားမ်ား ႏွိမ္ႏွင္း ရာတြင္ စိုက္နည္း စနစ္ေျပာင္းျခင္း၊ ေျမျပင္ျခင္း အဆင့္၌ ထယ္ထိုး ထြန္ ေမႊျခင္း၊ ေျမ လွပ္ ထားျခင္း၊ အပင္ အၾကြင္း အက်န္ မ်ား မဖ်က္ ဆီးျခင္း (မီး မ႐ိႈ႕ျခင္း) သီးလွည့္ စိုက္ျခင္း၊ သီးေရာ စိုက္ပ်ိဳး ျခင္း၊
ေထာင္ ေခ်ာက္ ပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳး ျခင္းတို႔ အျပင္ အပင္သန္ စြမ္းအား ေကာင္းေစမည့္ အာဟာရ ဓာတ္ ျဖည့္တင္းျခင္း တို႔ ကိုလည္း လုပ္
ေဆာင္ရန္ လိုသည္။

အပင္၏ ပတ္ဝန္းက်င္ ကို ျပဳျပင္ျခင္း အဆင့္၌ လက္ျဖင့္ ပိုးကို ေကာက္ယူ ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ မီးေထာင္ ေခ်ာက္မ်ား အသံုးျပဳျခင္း၊ သဲအုပ္ျခင္း၊
ေျမကို အတန္ၾကာ ေရလႊမ္းေစျခင္း၊ အပင္သို႔ ေရ အရွိန္ျပင္းစြာ ေလာင္း ျခင္း၊ အလူမီနီယံ ေရာင္ျပန္မ်ား ဖံုးအုပ္ ျခင္း၊ ပိုက္ႀကဲျဖင့္ အုပ္
ျခင္းစသည္ တို႔ပါဝင္သည္။

ပိုးမႊားဒဏ္ ခံႏိုင္ရည္ ရွိေသာ မ်ိဳးမ်ား စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၌ အရြက္ တြင္ အေမႊး ထူေသာ ပဲပင္မ်ိဳး ေနေရာင္ မလာမီ ပန္းပြင့္ေသာ ႏွံစား ေျပာင္းမ်ိဳး၊
ပင္စည္ ေတာင့္တင္း ခိုင္မာ ေသာ စပါးမ်ိဳး အရြက္ ထူေသာ ေဂၚဖီ ထုပ္မ်ိဳး၊ အသားဓာတ္ ပါဝင္မႈမ်ား ၿပီး သၾကားဓာတ္ ပါဝင္မႈနည္းေသာ
ပန္း ေဂၚဖီမ်ိဳး စသည္ တို႔ကို ေရြးခ်ယ္ စိုက္ပ်ိဳး သင့္သည္။

ဖ်က္ ပိုးမႊားမ်ား တိုက္ ဖ်က္ေရး အဆင့္တြင္ သားရဲ ေကာင္မ်ား၊ နက်ယ္ ေကာင္မ်ား လႊတ္ေပး တိုက္ခိုက္ ျခင္း အဆင့္ ၌ ဖားျပဳတ္၊ ငွက္၊
အင္း ဆက္စား ပိုးေကာင္(ပင့္ကူ) လိပ္ခံုး က်ိဳင္း၊ အစိမ္းေရာင္ ဇာေတာင္ပိုး၊ ဓားျပယင္ ဓားခုတ္ေကာင္၊ ေသးငယ္ ေသာ နက်ယ္ေကာင္
မ်ားကို အသံုးျပဳသည္။ ထို႔အျပင္ သဘာဝ ပိုးသတ္ ေဆးမ်ားအေနျဖင့္ တမာပင္ ေဆး ဂႏၶမာပင္၊ ေဆးရြက္ႀကီးပင္ ဟုမ္းပင္ ပင္စိမ္း႐ိုင္း၊
မဲ႐ိုင္းပင္ အစရွိသည္တို႔မွ ထုတ္ယူထားေသာ ပိုးသတ္ေဆးမ်ား ကို အသံုးျပဳႏိုင္ၾကသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။ ယင္း သဘာဝ ပိုးသတ္ေဆး အသံုး ျပဳျခင္းျဖင့္ လူတို႔အား ဆိုးက်ိဳး ျဖစ္ေစမႈ နည္းျခင္း၊ ေျမထဲတြင္ လြယ္ကူစြာ ၿပိဳကြဲႏိုင္ျခင္း၊ အပင္ႏွင့္ တိရစၦာန္ တို႔၏ တစ္႐ူးထဲတြင္
ဓာတ္ၾကြင္း ပံုစံမ်ိဳး မက်န္ရွိျခင္း၊ အာနိသင္ ၾကာရွည္စြာ တည္ၿမဲမႈ မရွိျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ ထိေရာက္စြာ အသံုးျပဳ
ၾကသည္။

အဓိက အပင္ေရာဂါ မ်ားျဖစ္သည့္ မိႈေရာဂါမ်ား၊ ဘက္တီးရီးယား ေရာဂါမ်ား၊ နီမတုတ္ေရာဂါမ်ား၊ ဗိုင္းရပ္စ္ႏွင့္ မိုက္ကို ပလာစမာေရာဂါ
မ်ားကို သဘာဝ ေဆးဖက္ဝင္ အပင္မ်ား အသံုးျပဳ ႏွိမ္ႏွင္း ႏိုင္သည္။ ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴတို႔ႏွင့္ ေဖာ္စပ္ထားေသာ ေဆးရည္သည္ ပိုးမႊား
သာမက၊ ဖားဥမိႈကဲ့သို႔ ေသာ အရြက္တြင္ က်သည့္ မိႈေရာဂါမ်ားကို လည္းေကာင္း သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏိုင္သည္။

လက္ရွိျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ သံုးေနေသာ ခိုက္တိုစန္၊ တီေကာင္ ေျမဩဇာ အရည္ စသည္တို႔ သည္လည္း အပင္ေရာဂါ ကာကြယ္ ေဆး
အျဖစ္ ေတြ႔ရွိ ရသည္။ အပင္ေရာဂါ ကာကြယ္ေရးတြင္-

(၁) ေရာဂါကို အားမေပးႏိုင္ရန္ ပတ္ဝန္း က်င္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊
(၂) မိမိသီးႏွံပင္မ်ားကို က်န္းမာသန္စြမ္းေစရန္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ အျပည့္ေပး ျခင္း၊
(၃) ေရာဂါပိုးကို အားမႀကီးလာေစရန္ ဖိႏွိမ္ထားျခင္းကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။

ေပါင္းျမက္ ပင္မ်ား ႏွိမ္ႏွင္း ရာတြင္ အပင္ေျခ ရင္း အျမစ္မ်ားအား အပင္ေဆြး မ်ားျဖင့္ ဖံုးအုပ္ေပးျခင္း၊ လက္ျဖင့္ ေပါင္းလိုက္ ေပးျခင္း၊ မီး႐ိႈ႕ေပးျခင္း၊ ျမက္ပင္ ေပါင္းပင္ မ်ားအား စားတတ္ေသာ တိရစၦာန္မ်ား လႊတ္ေပးျခင္း၊ အပင္ရင္း မ်ားအား ပလပ္စတစ္ (သို႔မဟုတ္)
ျပဳလုပ္ စီမံထားေသာ အအုပ္ အဆိုင္းမ်ားျဖင့္ အုပ္ထားျခင္း၊ စသည္တို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးရ မည္ျဖစ္သည္။

ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳး ေျမမ်ားသည္ ဓာတုဓာတ္ ေျမဩဇာႏွင့္ ေဆးဝါး မ်ားကို အနည္းဆံုး (၃)ႏွစ္ မတိုင္မီ အထိ သံုးစြဲ ထားျခင္း မရွိေသာ
ေျမမ်ား ျဖစ္ရန္ လိုသည္။ (မွတ္တမ္းမ်ား ထားရွိရန္) ဓာတု ပစၥည္း သံုးစြဲ ထားေသာ လယ္ယာ ေျမမ်ားႏွင့္ နယ္နိမိတ္ ေဘာင္ျခားကန္႔
သတ္ထားေသာ စည္းျခား စိုက္ကြင္း မ်ား ျဖစ္ရန္ လိုသည္။

အျခား အခင္းမွ ေဆးၾကြင္း အေငြ႕ အသက္မ်ား ေလထဲကေန မဝင္ေအာင္ ေလကာပင္ အျမင့္မ်ား၊ ၾကားခံ စိုက္ပ်ိဳးထားရန္ လိုအပ္ၿပီး၊
ကိုယ့္ စိုက္ခင္း ကျမင့္ေနလွ်င္ ၁၅-ေပ အက်ယ္၊ အျမင့္ တူေနလွ်င္ ၃၀-ေပ အက်ယ္ႏွင့္ ကိုယ့္ စိုက္ခင္းက နိမ့္ေနလွ်င္ ၄၅-ေပ အ
က်ယ္ၾကားခံ ဇုန္ ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္း ၾကားခံ ဇုန္မ်ားတြင္ သင့္ေတာ္ရာ သီးႏွံ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္သည္။

၄င္း အျပင္ ဓာတု စြန္႔ပစ္ ပစၥည္းႏွင့္ စြန္႔ပစ္ရည္မ်ား ထြက္ရွိ ႏိုင္ေသာ စက္႐ံု အလုပ္႐ံု မ်ားႏွင့္လည္း ေဝးကြာရန္ လိုသလို၊ သန္႔ရွင္းေသာ
ေရ အရင္း အျမစ္ ရရွိရန္လည္း အေရးႀကီး ေပသည္။ တိရစၦာန္ မ်ားကို စားက်က္ ျမက္ခင္း မ်ားတြင္ လႊတ္၍ ေက်ာင္းျခင္း၊ ေကာက္ ႐ိုး
ျမက္ေျခာက္ တို႔ကို ေရာေႏွာ ေကြ်းေမြးျခင္းကို အလွည့္က် အသံုးျပဳ ျခင္းျဖင့္ တိရစၦာန္မ်ား သက္ေသာင့္ သက္သာ ျဖစ္ေစမႈႏွင့္ က်န္းမာ
ေရး ေစာင့္ ေရွာက္ ႏိုင္မႈ ကိုပါ ျဖစ္ေစသည္။

ထို႔ျပင္ ရိတ္သိမ္း၊ ေျခႊေလွ႔၊ သိုေလွာင္၊ ထုပ္ပိုး၊ သယ္ပို႔ ေရာင္းခ်သည့္ အဆင့္ တိုင္းတြင္ သန္႔ရွင္းၿပီး က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္ ေအာင္
လည္း ေဆာင္ ရြက္ရန္ လိုသည္။ ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္ သူသည္ သဘာဝႏႈန္းစံ ဥပေဒ မ်ားႏွင့္ အညီ တိက်စြာ လိုက္နာမႈ ရွိ မ
ရွိကို သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ အသိ အမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ထုတ္ ေပးေရး အရာရွိ မ်ားက သြားေရာက္ စစ္ေဆးမႈကို ခံယူ ၾကရမည္လည္းျဖစ္
သည္။

ေအာ္ဂဲနစ္ စိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္ေရး အဖြဲ႔ ကုမၸဏီ မ်ားသည္ ေအာ္ဂဲနစ္ အသိ အမွတ္ ျပဳ လက္မွတ္ လက္ခံ ရရွိ ေရးႏွင့္ ေဈး ကြက္တြင္
“ေအာ္ဂဲနစ္” စာတမ္းပါ စားေသာက္ ကုန္ပစၥည္းမ်ား တရားဝင္ ေရာင္းခ် ႏိုင္ေရး တို႔ကိုပါ ေဒသ ဆိုင္ရာ ေအာ္ဂဲနစ္ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ား
၏ သတ္မွတ္ခ်က္၊ ႏႈန္းစံမ်ား၊ နည္း ဥပေဒမ်ား အတိုင္း လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ ၾကျခင္းျဖင့္ စနစ္က်ေသာ သဘာဝ က်ေသာ ေအာ္ဂဲနစ္
စိုက္ပ်ိဳးေရး စနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ ႏိုင္ၾကေၾကာင္း တင္ျပ လိုက္ပါသည္။

ဝင္းႏိုင္ဦး (ဒႆ နိက)

Source: http://agrotechni-pedia.com
http://www.simon-vlog.com/2014/07/blog-post_987.html#axzz3OmSeLW5v